نمایشگاه نقاشی خط محمدرضا جوادی نسب افتتاح شد
- توضیحات
- دسته: اخبار هنری
- منتشر شده در 16 ارديبهشت 1393
- نوشته شده توسط پایگاه هنری نقطه الف
دفـــهای جوادی نسب به حرف آمدند.
از گزارش تصویری روز افتتاحیه و تصویر 9 اثر این نمایشگاه دیدن فرمائید.
به گزارش گروه خبری "نقطه الف" نمایشگاه نقاشیخط آقای محمدرضا جوادی نسب تحت عنوان نیمی دف و نیمی بوم ، نیمی من و نیمی او در تاریخ جمعه 12 اردیبهشت ماه 93 در گالری پنجره تهران با حضور اساتید صاحب نام خوشنویسی ، نقاشیخط ، گرافیک و عموم هنرمندان و علاقنمدان به هنرهای تجسمی افتتاح گردید .
این نمایشگاه دومین نمایشگاه نقاشیخط این هنرمند می باشد که با استقبال خوب بازدید کنددگان مواجه شده است.
استاد نقاشیان در مورد این نمایشگاه نوشت : در طول زمانهای متمادی شاهد بروز و ظهور خوشنویسانی عارف مسلک بوده ایم که بنا به مراتب وجود و بر حسب سلوک معنویشان، به درجه ای از شهود و معرفت رسیده اند که معنای الف تا ی را غیر از مبحث ظاهری آن فهم کرده اند و بعد از ادراک این حقیقت به وجدی درونی و سماعی آسمانی رسیده اند و بر جایگاه سکر و مستی در این حال باده ای از جام الست نوشیده و دف زنان گاه سیاه مشق نوشته اند و گاه چلیپا و گاه سطر مسطوری بر قامت حضرت جان و گاه ترکیب های پیچیده نوشته اند که از جذبۀ جان آنها بر سیطره خوشنویسی خبر می دهد. خوشنویس بعد از رسیدن به مرحله صفا و شأن که همان مقام فنای فی الله در عرفان است با ضرباهنگ های شنیده شده از جانب حضرت حق، صفحه کاغذ را به مثابه دایره دف می بیند و بی اختیار به ذکر و فکری مدام می پردازد. و تکرار می کند تا جایی که خودش از این تکرار و فریاد به آرامشی درونی و عصمتی ماندگار متصف می شود.
اما خوشنویسی ایرانی با یکی از هنرهای همسنگش یعنی موسیقی (موسیقی عرفانی) تناسبات و مشترکات بسیار زیادی دارد.خوشنویسی به منزله تنها هنری که کلام حضرت حق را تصویر کشیده و موسیقی به منزله انتزاع محض آن این دو هنر در مرحله ای که به آن لحظه یا آن می گویند به هم می رسند و جایشان با هم عوض می شود. خوشنویس می نوازد و نوازنده می نویسد. یعنی اینکه خوشنویس بر صفحه کاغذ می کوبد و نوازنده بر صفحه دف می نویسد. در این میان هنرمندانی سعی در تلفیق هنرهای همسنگ و متشابه کرده اند که جناب محمد رضا جوادی نسب از جمله آنهاست. دوست عزیز و خوشنویسم. او در این نمایشگاه تلفیقی ایجاد کرده بین دو هنر موسیقی عرفانی و خوشنویسی مینوی که در جای خود کاریست نو و قابل تامل. محمدرضا جوادی نسب موسیقی عرفانی و حال معنوی را فهمیده و می داند که ضرب در خوشنویسی چیست و کشیده نویسی در موسیقی چگونه است. گاه فکر می کنم در مقام حی الله می نویسد وگاه بر تارک چلیپا می کوبد و گاه در مقام دائم کشیده می نویسد و گاه قطعه ای می نوازد در مقام شکسته نستعلیق. گاه ساکت و آرام سطری عاشقانه را در ریتم چهار چهارم و سنگین می نوازد و گاه در شش هشتم به وجد طربناک درآمده و معلی نگارش می کند.گاه مرکب نوازی می کند و گاه مرکبش بر صفحه کاغذ چون رقص سماع درویشان اهل معنا به ترقصی دائمی درمی آید.
خوشحال هستم که ایشان در صورت فرم گرایانه و همنشینی تجلیات گوناگون بصری ساز خود را می نوازد و خط خود را می نویسد. در یک جمع بندی کلی آثار جوادی نسب را می توان معنوی، معرفتی، دین مدارانه و راز آلود و با قابلیت ریزش معنا دانست که نقش شناخت قلبی او از ادبیات و موسیقی سرزمینش در شکل گیری آثارش واضع و واضح است.
هرنقش و نگاری که مرا در نظر آید حسنی و جمالی و جلالی بنماید
علاقه مندان جهت بازدید از این نمایشگاه می توانند تا تاریخ 20 اردیبهشت 93 از ساعت 16 الی 20 به آدرس :تهران ، خیابان ظفر، خیابان فرید افشار، انتهای کوچه بابک شرقی ، پلاک 29 ، طبقه دوم ، گالری پنجره مراجعه نمایند.
از گزارش تصویری روز افتتاحیه و تصویر 9 اثر این نمایشگاه دیدن فرمائید.
ترجمه و پشتیبانی توسط:شرکت جومی