نقطه الف

گفت‌و‌گو با آرزو نقره‌تاب هنرمند نقاش و عکاس

هنرمندان فقط هنرمندان تهرانی نیستند/ بندرانزلی با قاب‌های یک هنرمند به تهران می‌آید

چندی پیش نمایشگاهی از آثار گروه نقاشان آزاد در فرهنگسرای شفق برگزار شد. گروه نقاشان آزاد توسط استاد مهران لطفعلی با هدف برپایی نمایشگاه و ورک‌شاپ در شاخه‌های مختلف نقاشی و در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی تشکیل شده و از سال 1393 تا‌کنون توانسته 5 نمایشگاه برگزار کند. اعضای این گروه ظرف این 5 ماه از 7 نفر به 265 نفر رسیده است.

در نمایشگاه گروهی نقاشان آزاد که تا نیمه مرداد جاری در فرهنگسرای شفق برگزار شد، تعداد 30 اثر نقاشی از 29 هنرمند با تکنیک‌های مختلف در سبک‌های متفاوت نقاشی ارائه شد. شرکت‌کنندگان پنجمین نمایشگاه گروهی قلمرو مانی با به کار‌گیری تکنیک‌های آبرنگ و سیاه‌قلم، اکریلیک، ترکیب مواد و رنگ و روغن توانسته‌اند نقاشی‌هایی به سبک‌های کوبیسم، امپرسیونیست، رئال و سورئال و ... خلق کنند.

در این نمایشگاه از هنرمندان منتخب تقدیر به عمل آمد و جوایزی به آنها اهدا شد؛ یکی از این هنرمندان، زهرا‌(آرزو)‌صیاد نقره‌تاب بود که به بهانه برگزاری نمایشگاه اخیر با او به گفت‌و‌گو نشستیم. فعالیت‌های هنرمندان مقیم شهرهایی غیر از پایتخت آن هم در سطوح حرفه‌ای موضوعی است که لزوم توجه به این قشر از هنرمندان را بیش از پیش یادآور می‌شود، اینکه هنر و هنرمندان تنها در تهران نیستند و هنرمند ایرانی تنها هنرمند تهرانی نیست. نقره‌تاب فارغ‌التحصیل رشته گرافیک از هنرستان و دانشگاه، متولد سال 1359 در بندرانزلی و ساکن این شهر است.

_ خانم نقره‌تاب فعالیت‌های هنری را از بندرانزلی آغاز کردید؟

بله، البته مقطع دانشگاه را در رشت گذراندم. سابقه‌ام در نقاشی به دوران تحصیل در هنرستان و خانه فرهنگ و هنراداره ارشادبندرانزلی  بازمی‌گردد و البته نزد استاد رحیم رحیم‌زاده که همچنان با ایشان در تماس هستم و از مشاوره و نظرات‌شان بهره می‌برم.

_ از نمایشگاه‌هایی که تاکنون برگزار کرده‌اید، بگویید.

چند نمایشگاه در همان دوران یعنی حدودا سال 1381 برگزار کردم. نخستین نمایشگاه انفرادی نقاشی‌ام نیز در همان سال در مجتمع فرهنگی امام صادق بندرانزلی برگزار شد. نمایشگاه آثار تجسمی که شامل هندسه و نقوش و نقاشی می‌شد و نمایشگاه عکس انفرادی نیز در همان مجتمع داشتم. به مناسبت افتتاحیه انجمن هنرهای تجسمی بندرانزلی یک نمایشگاه گروهی در خانه فرهنگ و هنر اداره ارشاد برگزار شد که هم‌زمان با فارغ‌التحصیلی من در سال 1378 بود و من هم در آن شرکت داشتم.

_ با ادراه ارشاد بندرانزلی همکاری‌های دیگری نیز داشته‌اید؟

بله، از همان سال 1378 در زمینه آموزش هنر و انجام امور هنری درکناراساتید  با این اداره به همکاری پرداختم که این همکاری تا حدود سال 1390 ادامه داشت.

_ پس از آن به چه فعالیتی مشغول شدید؟

وقفه‌ای در فعالیت در زمینه نقاشی داشتم اما در زمینه فیلم‌سازی، تصویرسازی، شعر و گرافیک همچنان به کار مشغول بودم.

_ پس فیلم هم ساخته‌اید؟

به فیلم کوتاه علاقه‌مند بودم و دوره‌های انجمن سینمای جوان بندرانزلی را در زمینه فیلم‌سازی تخصصی، فیلم کوتاه، تصویربرداری حرفه ای و نور‌پردازی گذراندم. در این راستا تصویربرداری چند فیلم کوتاه درانجمن سینمای جوان بندرانزلی را به عهده داشته‌ام و یک فیلم کوتاه با عنوان «انتظار هستی» نیز ساختم. در فیلم «چراغ‌پشتان» کار مرحوم حامد خسروی هم به عنوان منشی صحنه فعالیت داشتم.

_در زمینه گرافیک چه فعالیت‌هایی داشته‌اید؟

طراحی آرم و لوگوی گاه‌نامه «پیک باران» در بندرانزلی یکی از نمونه‌های کارم در این زمینه است که در زمینه شعر نیز با همین نشریه همکاری داشته و اشعارم چاپ شد. پس از 3-4 سال به علاقه اصلی خودم برگشتم و آموزش نقاشی را مجددا آغاز کردم که منجر به نقاشی‌کردن خودم نیز شد.

_ پس در حال حاضر به صورت جدی به نقاشی می‌پردازید؟

در حال حاضر حدود سه سال است که عضو افتخاری رشته گرافیک در موسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر ایران هستم و حدود دو سال است که نقاشی را به صورت جدی و حرفه‌ای پیگیری می‌کنم و برای نخستین‌بار در تهران در نمایشگاه گروهی آزاد نقاشی حضور پیدا کردم. من با یک اثر نقاشی رئال با تکنیک رنگ و روغن روی بوم با عنوان «پیرمردها و قایق» در این نمایشگاه حضور داشتم.

_ بیشتر به سبک رئال می‌پردازید؟

بله، من ابتدا عکاسی می‌کنم و از روی عکس‌هایی که می‌گیرم به نقاشی می‌پردازم. به عنوان مثال یک مجموعه اثر رئال دارم که به دلیل علاقه به شهرم شکل گرفته و برگرفته از حس نوستالژیکی است که نسبت به این تصاویر دارم. ابتدا آنها را خودم عکاسی می‌کنم و سپس با کمی تغییر در فرآیند کار، آن را به صورت یک نقاشی پیاده می‌کنم. «خاکستری‌های شهر من» فضایی است برگرفته از حس درونی من نسبت به شهرم؛ صبح‌های مه‌آلود، صیادی، دریا، تالاب، رطوبت وخاطرات مه گرفته کودکی ام و ... در پیدایش این فضا موثر بوده‌اند. فضای خاکستری در چهره‌ها، بناها و رنگ‌ها حضور دارند. همیشه امیدوار بودم که حس درونی‌ام را در این زمینه به تصویر بکشم؛ شاید این تصاویر، تصاویر واقعی شهر من باشند که با دوربین عکاسی شده‌اند ولی دقیقا می‌توانم بگویم که تصاویر و موضوعاتی هستند که من همیشه حس خاصی به آنها داشته‌ام.

_ این مجموعه تا‌کنون به نمایش درآمده است؟

خیر، این مجموعه کار را برای یک نمایشگاه انفرادی آماده می کنم و در حال رایزنی هستم که در گالری‌ای که مناسب فضای کارهایم باشد، در تهران به نمایش بگذارم.

_ با توجه به صحبت‌های‌تان، شما عکاس خوبی هم هستید و سابقه برگزاری نمایشگاه انفرادی عکس نیز دارید، کمی از عکاسی بیشتر بگویید.

یکی از دل مشغولی‌های من در خلوت خودم، عکس است البته این فعالیت به صورت آکادمیک نبوده و من در واقع با احساساتم درگیر این هنر بوده‌ام که شروعش هم به همان جریان انتخاب سوژه برای نقاشی‌هایم بازمی‌گردد. در این زمینه به تازگی در جشنواره «لاله‌های تالابی» که به صورت آنلاین و با مشارکت شهرداری و سازمان محیط زیست برگزار شد و فراخوان نمایشگاه عکس نیز داشت؛ با یک عکس با عنوان «امید» حضور داشتم که در نمایشگاه این جشنواره نیز به نمایش درآمد.

امیدوارم بامهرخداوندم بتوانم روزی دنیای جدیدی ازذهنم ودرونیاتم را درعرصه هنر به نمایش بگذارم وادای دین کنم نسبت به وطنم ،شهرم و استادعزیزم که تمام شکل گیری دنیای ذهنیه من درنقاشی را این سه عنصرمهم به عهده داشتند.

منبع : روزنامه آفتاب یزد

• < قبلی
• بعدی >